OŠ “Ivan Gundulić”

  Osnovna škola „Ivan Gundulić“ je prva osnovna škola na teritoriji Novog Beograda. Počela je sa radom 1. septembra 1950. godine i to u preuređenoj baraci koja se nalazila u Crnotravkoj ulici. Te godine nosila je službeni naziv Jedanaesta osnovna škola X gradskog reona. Prvi učenici ove škole bila su deca graditelja Novog Beograda, kao i deca sa jednog dela Bežanije, Tošinog bunara i iz prvih zgrada najstarijeg dela Novog Beograda. Nastava je počela sa 250 učenika raspoređenih u pet odeljenja, od prvog do četvrtog razreda, sa svega pet učitelja. Samo mesec dana kasnije otvorena su još tri odeljenja petog, šestog i sedmog razreda. Početkom marta sledeće godine Škola je dobila današnji naziv „Ivan Gundulić“. Već naredne školske godine škola postaje osmoletka, uvode se dva strana jezika-ruski i nemački, a školske 1954/55. škola broji 1138 učenika raspređenih u tri smene. Novi Beograd se ubrzano uvećava i menja, narastajući od prvih zgrada do najmnogoljudnije beogradske opštine. Uporedo sa rastom Novog Beograda i učenici škole „Ivan Gundulić“ su sve mnogobrojniji, tako da smeštaj učenika i raspoređivanje po smenama postaje problem ove škole. Iz tog razloga naša škola je bila matica iz koje su nicale i druge novobeogradske škole.

Kada je 1955. godine Škola dostigla broj od 1800 učenika, a radilo se u četiri smene, otvara se novoizgrađena škola „Žikica Jovanović Španac“ (današnja „Nadežda Petrović“). Samo tri godine kasnije „Ivan Gundulić“ je iznedrio i OŠ „Marko Orešković“, koja prelazi u svoju novu zgradu. Školske 1960/61. godine zbog povećanog priliva učenika, sva odeljenja prvog razreda rade u međusmeni i časovi za sve razrede traju 40 minuta. U toku ove godine počinje izgradnja nove školske zgrade što će poboljšati uslove rada. Sledeće godine, 10.10.1961, učenici Osnovne škole „25. maj“ (sadašnje „Duško Radović“) ulaze u svoju novu zgradu, a ostatak učenika, tačnije 932, raspoređeno je po učionicama nove školske zgrade OŠ „Ivan Gundulić“. Nova školska zgrada svojim izgledom i brojem prostorija odgovara savremenim zahtevima: 16 učionica, fiskulurna sala, kuhinja sa trpezarijom, kabineti za fiziku,hemiju,biolgiju, muzičko, nastavu TO, bibloiteka i klub...stvoreni su uslovi za uspešan dalji rad škole.
Te godine formirane su i prve sekcije, pa su njeni učenici beležili brojne i zavidne uspehe. U analima su nabrojane aktivnosti Kluba mladih tehničara, literalne, dramske, likovne, muzičke, recitatorske, novinarske sekcije...
U godinama koje slede umnožavale su se aktivnosti u školi, uspesi i nagrade, seminari, izleti i druženja. Umnožavao se i broj učenika koji su dolazili iz kraja, ali i sa Bežanije. Kada je 2002. godine otvorena OŠ „Borislav Pekić“ na Bežanijskoj kosi, broj učenika se znatno smanjio. Odlazak učenika sa Bežanijske kose i bela kuga koja hara Srbijom učinili su svoje. Danas ovu školu pohađa 449 učenika raspoređenih u 22 odeljenja. Ali, bez obzira što naše dvorište više nije puno kao nekada, učenici, nastavnici i stručni saradnici ove škole i dalje beleže izuzetne rezultate, jer rad sa manjim brojem učenika ima i svoje mnogobrojne prednosti.